berendina michelle broeks
over mijn poldermodellen:
Mijn poldermodellen heb ik gemaakt in de polder van Zeeland waar mijn huis staat, vandaar de naam. Maar ook het zogenaamde Nederlandse poldermodel (waarbij belanghebbenden moeten samenwerken om tot resultaat te komen) is deel van de naam omdat ik veel moeite moet doen om verschillende materialen en technieken te laten samengaan. Ik ben niet erg handig, maar ik ben een volhoudster. Als ik een idee heb zie ik dat ik er kom, al is de weg ook moeilijk. Soms kies ik zeer tegendraadse materialen. Als ik dan weer eens alle tegenslagen bij de uitvoering overwonnen heb en het model staat er zoals ik het in gedachte had, vervult me dat met grote tevredenheid. Ik heb 10 'poldermodellen' gemaakt.
Papiermaché was een voor de hand liggende keuze voor het eerste model want met dit materiaal heb ik vaak gewerkt en ik kan er goed mee overweg.
Keramiek is veel bewerkelijker. Voor de keramiek modellen heb ik eerst een of meerdere ontwerpen in papier en karton uitgevoerd om de driedimensionaliteit beter te kunnen beoordelen. Ik heb weliswaar eerder klei gebakken maar pas nu in het eigen atelier kan ik het bakproces volledig naar mijn hand zetten. Dat houdt me vele maanden in spanning. Wanneer de onderdelen van het beoogde werk ongebarsten uit de oven komen en dan ook nog in elkaar passen kan ik herademen. Het lukt niet altijd bij de eerste poging.
Meccano als bouwmateriaal voor een van mijn kunstwerken stond al lang op mijn to do list. Ik houd van de meccano dozen. Misschien is het omdat ik als meisje nooit een meccanodoos met mijn verjaardag heb gekregen en van de Sint evenmin. Bij de uitvoering heb ik me niet aan de beperkingen van de meccanodoos gehouden. Men vindt uiteraard geen bouwhandleiding voor mijn poldermodel in de dozen.
Hout is eigenlijk het meest voor de hand liggende materiaal voor mijn soort bouwsels. Ik tracht mij niet te laten leiden door wat kan maar door hoe ik het wil hebben. Daaraan maak ik alles ondergeschikt.
Brei- en haakwerk voor een gebouwtje. Ik wou het doen en ik heb het gedaan. De nodige stevigheid kreeg ik er met behangersplaksel in. Het gebreide werk moet dan ook niet op een vochtige plaats hangen opdat de vorm behouden blijft.
Kostenloos kunststof verzamelen ging heel vlot. Hierbij is me opgevallen hoeveel plastics we verbruiken. Bij het bouwen van dit model was vooral de verlijming een hele klus. Ik heb veel moeite moeten doen om een lijmsoort te vinden die 'het deed'.
Ten slotte het blik. Dit model hangt tegen een wand om van de voorkant te bekijken.
Naar de poldermodellen.
© berendina broeks